အမွန္ႏွင့္ အမွား

ဘုုန္းၾကီးအေနႏွင့္ကေတာ့ နတ္ျပည္ေတြ ငရဲျပည္ေတြႏွင့္ ဆုုေပးဒဏ္ေပးလုုပ္တဲ့ အယူအဆမ်ိဳးေတြကိုု မႏွစ္သက္ဘူး။ ကိုုယ့္ဟာကိုု စဥ္းစားထားတာကေတာ့ တစံုုတစ္ခုုကိုု ငါလုုပ္တယ္ဆိုုရင္ ဒါဟာ လုုပ္သင့္တယ္လိုု႔ ခံစားရလိုု႔လုုပ္လိုုက္တာ။ တစ္ခုုခုုခ်ီးေျမွာက္တာခံရဖိုု႔အတြက္ လုုပ္တာမဟုုတ္ဘူး။ အျပစ္ဒဏ္ခံရမွာမ်ိဳးကိုုလည္း မေၾကာက္ဘူး။

တကယ္လိုု႔ တစ္ေယာက္ေယာက္က ဘုုန္းၾကီးလုုပ္လိုုက္တဲ့ အျပဳအမူတစ္ခုုဟာ ဒီလိုုအက်ိဳးေတြရမယ္၊ ဟိုုလိုု အက်ိဳးေတြရမယ္။ ခ်ီးေျမွာက္ခံရဖိုု႔ေတြ၊ အျပစ္ေပးခံရဖုိ႔ေတြ ေျပာလာမယ္ဆိုုရင္ ဒါဟာ ဘုုန္းၾကီးကိုု ဘယ္လိုုမ်ိဳးလုုပ္ပါလိုု႔ အတင္းအက်ပ္ ေတာင္းဆိုုသလိုုမ်ိဳးလိုု႔ စိတ္ထဲမွာ ခံစားရတယ္။

ဘုုန္းၾကီးလုုပ္လိုုက္တာဟာ ဒါကိုု လုုပ္ရတာကိုု သေဘာက်ႏွစ္သက္လိုု႔ကိုု လုုပ္လိုုက္တာ။ အဲဒါဆိုု လံုုေလာက္ျပီ။

ဘုုန္းၾကီးအေနႏွင့္ ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုုလည္း ေလးစားခ်င္ပါတယ္။ သူတစ္ပါးကလည္းပဲ ကိုုယ့္ကိုု ေလးစားေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုုယ္မွန္မယ္လိုု႔ထင္တာကိုု လုုပ္ပါတယ္။ တကယ္လိုု႔ ကိုုယ္ကမွားေနတယ္လိုု႔ ထင္တဲ့အရာကိုု လုုပ္လိုက္မိမယ္ဆိုုရင္ ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုုုု ဘယ္လိုုေလးစားလိုု႔ရႏိုုင္ေတာ့မလဲ။ တျခားသူေတြကေရာ ကိုုယ့္အေပၚ ဘယ္လိုုေလးစားပါ့မလဲ။

အဲဒါဘာေၾကာင့္လဲဆိုုရင္ ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုုခ်စ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္မိုု႔လိုု႔ ကိုုယ္မွန္တယ္လိုု႔ ယူဆတဲ့အရာကိုု လုုပ္တာပါ။ တကယ္လိုု႔ ဒကာ၊ ဒကာမေတြလည္း ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုု တကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုုရင္ မဟုတ္တာ၊ မမွန္တာတစ္ခုုကိုု ဘယ္လိုုလုုပ္ႏိုုင္ပါ့မလဲ။

ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက

(ဆရာေတာ္ ထိုုင္းႏိုုင္ငံ၊ ဘန္ေကာက္ျမိဳ ႔တြင္ ေဟာၾကားထားေသာ မူရင္းတရားေတာ္ကုိ ႏိုုင္ငံျခားသားဒကာတစ္ဦးမွမွတ္စုုျပန္ထုုတ္ထားတဲ့စာကိုု ဆီေလ ွ်ာ္ေအာင္ ျမန္မာဘာသာျပန္ဆိုုထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။)